Monday, October 25, 2010
Perlembagaan tidak jamin hak Orang Asal Semenanjung
Tuesday, October 12, 2010
Pekan Orang Asli: Najib sold us out
Saturday, October 2, 2010
Sunday, August 1, 2010
Himpunan Orang Asal Pahang
Saturday, July 3, 2010
Akta Orang Asli dipinda tanpa perbincangan?
| |||
|
| Siri jelajah untuk menerangkan Dasar Pemberimilikan Tanah kepada Orang Asli telahpun berakhir dan pindaan Akta Orang Asli (Akta 134) dijangka akan dibentangkan pada sesi parlimen yang sedang berlangsung.
Namun, draf pindaan berkenaan setakat ini masih belum dibekalkan kepada masyarakat Orang Asli untuk dinilai, kata seorang pemimpin Persatuan Siswazah Orang Asli (PSOA), Bob Manolan. Beliau memberi contoh, satu program penerangan yang dilakukan Jabatan Hal Ehwal Orang Asli (JHEOA) di Kuantan pada 6 Mac lalu, yang dihadiri sehingga 80 orang tok batin dan anggota jawatankuasa kemajuan kampung Orang Asli di negeri itu. "Penerangan itu lebih kepada satu input yang diberikan oleh JHEOA, di mana mereka akan ceritakan kebaikannya sahaja -- kenapa mereka perlu pinda Akta Orang Asli dan kepentingannya kepada Orang Asli. "Tetapi pada akhirnya, bila batin minta satu draf cadangan itu, mereka pun tak ada. Pihak JHEOA tiada draf itu. Cuma mereka kata, 'kita akan pinda, beri tanah kepada isi rumah dua hingga enam ekar.' "
Tapi yang lain-lain tidak disebut. Tanah mana yang hendak diberi, adakah tanah yang kita duduk sekarang atau tanah yang baru. Yang saya tahu, program jelajah sudah berakhir, dan sepatutnya draf cadangan sudah siap." katanya yang juga pengerusi biro Orang Asal PKR Pahang. Menurut Bob, draf tersebut sepatutnya diserahkan kepada NGO Orang Asli untuk dikaji bagi membolehkan mereka membuat rujukan dengan majlis peguam, khususnya berkaitan pindaan Akta 134. Tambahnya, pemimpin PSOA juga sebelum ini diumumkan akan menyertai majlis rundingan dengan JHEOA untuk mendapatkan input daripada masyarakat Orang Asli dalam memperbaiki Dasar Pemberimilikan Tanah berkenaan.
Perkara itu diumumkan oleh Menteri Kemajuan Luar Bandar dan Wilayah Datuk Seri Shafie Apdal selepas beliau menerima bantahan daripada sekumpulan 2,000 Orang Asli yang berdemonstrasi di Putrajaya. Ia diumumkan selepas beliau menemui anggota PSOA ketika Konvensyen Tanah dan Akta Orang Asli 2010, anjuran persatuan itu, juga pada 6 Mac lalu. Turut dijemput pada majlis rundingan berkenaan ialah NGO yang mewakili Orang Asli, termasuk Persatuan Orang Asli Semenanjung Malaysia (POASM), Jaringan Kampung Orang Asli Semenanjung Malaysia (JKOASM) serta golongan cendekiawan daripada masyarakat tersebut. "Tapi saya sudah semak dengan presiden POASM, beliau juga belum lagi hadiri apa-apa perbincangan. Memang jawatankuasa itu telah ditubuhkan tapi belum dipanggil untuk buat perbincangan," kata Bob.
Kebimbangan utama yang ditimbulkan oleh masyarakat Orang Asli berhubung pindaan akta tersebut ialah keluasan tanah yang diusahakan dan didiami oleh mereka sekarang. "Dari cadangan (dasar tersebut), tanah yang telah diusahakan sekarang akan dibahagi bahagikan lagi. Ia akan dipecah kepada hanya (seluas) dua hingga enam ekar (untuk setiap ketua isi rumah). Cadangan itu bagaimanapun tidak mengambil kira kawasan tanah adat dan tanah rayau, menurut seorang anggota POASM, Yusri Ahon. Jel
as Yusri, tanah adat merupakan kawasan pertanian yang diusahakan secara nomad oleh Orang Asli, manakala kawasan tanah rayau merupakan kawasan untuk memburu dan mengutip hasil hutan. Katanya lagi, kawasan berkenaan sepatutnya kekal menjadi milik Orang Asli memandangkan mereka bukan saja telah menjalankan aktiviti mereka di situ sejak sekian lama, malah turut mengebumikan saudara-mara mereka di kawasan berkenaan. Sekiranya kawasan tanah ini tidak diambil kira, beliau menganggarkan antara 50 hingga 80 peratus kawasan Orang Asli yang akan 'hilang,' katanya lagi yang juga merupakan seorang pemimpin akar umbi PKR di Jerantut, Pahang. |
Wednesday, May 26, 2010
Akhirnya...RM6.5 juta untuk Sagong Tasi, rakan
| Akhirnya...RM6.5 juta untuk Sagong Tasi, rakan | |||
|
 |
 |
 |
Sunday, April 11, 2010
I’m part Orang Asli and proud of it
I’m part Orang Asli and proud of it
Hindraf has to wake up. If they do not wish to work with Barisan Nasional or Pakatan Rakyat then they will have to go solo. And going solo means it is a dead end road. So Hindraf has to choose its ally. It can’t go to war with the entire world. It has to seek a friend somewhere and get this friend to support its cause.
NO HOLDS BARRED
Raja Petra Kamarudin
My grandmother on my father’s side is Tengku Badariah binti al-Marhum Sultan Ala' eddin Suleiman Shah (3 September 1896 - 11 February 1937), elder sister to HRH Sultan Hisamuddin Alam Shah ibni al-Marhum Sultan Ala'eddin Suleiman Shah (13 May 1898 - 1 September 1960), the Sixth Sultan of Selangor.
My great grandfather on my father’s side is HRH Sultan Ala' eddin Suleiman Shah ibni al-Marhum Raja Muda Musa, the Fifth Sultan of Selangor (1863 - 3 April 1938). And my great grandmother, the second wife of HRH Sultan Ala' eddin Suleiman Shah, is Hasnah binti Pelong, an Orang Asli.
This means the present Sultan of Selangor and I am both part Orang Asli -- and of course part Bugis. This also makes me the abang (elder) to the present Sultan. And that was why the late Sultan used to address my late father as Abang Din.
I know the Sultan is damned pissed with me. He feels I have not given him and the Perak Sultan the due respect as Sultans. Maybe the Sultan has forgotten that he is adek (younger) to me while I am the abang. His father used to call my father Abang Din. So the Sultan should call me Abang Pete. And I do not need to pay homage to him at the palace, although I used to. He should come to my house for Hari Raya instead. That is the Malay way.
No one can dispute the fact that I have Orang Asli, Bugis, Malay, and of course Welsh blood running through my veins. That makes me more Bumiputera than even Ibrahim Ali and all those activists from Perkasa. I doubt many of them can claim to have Orang Asli blood.
I suppose that is why I am what I am. A combination of Orang Asli, Bugis and Welsh blood is a very potent combination indeed. The Orang Asli, Bugis and Welsh are all very proud of their lineage. Call a Bugis person Malay and you would get a keris in your belly. They are Bugis and proud of it. Call a Welsh an Englishman and he would send you to your Maker. They are Welsh first and British second.
The Welsh Parliament even refuses to conduct its business in the English language. It is conducted in Welsh, the Brythonic branch of the Celtic language spoken only in Wales. In fact, more than 20% of the Welsh people speak Welsh and not English.
Anyway, the point to all this is that if there is one person who should be proud of his bangsa (race) then it should be me. Who can claim to be more Bumiputera than me, a person with Orang Asli blood? But I am prepared to put aside the pride of my bangsa and instead accept that I am Malaysian first and all others second. It appears, however, that many Malaysians would rather fight for their bangsa than for all Malaysians.
I remember once having a conversation with a PKR Indian leader who is also a town councillor for Kelang. He was lamenting about how Pakatan Rakyat reneged on its promises to look after Indian interests and now that it is the Selangor government the Indians are being neglected. There are not enough Indian representatives in the government, he complained. There were two or three other Indians in the group.
I asked him why he is bitching so much and whether he is Indian, to which he replied of course he is.
I told him to then go back to India and not grumble so much about the Selangor State Government.
He was shocked and for a while was speechless and did not know how to react. “How can you make such a racist statement?” he asked me.
I am not being racial, I replied. I had in fact anticipated he would say that. "You yourself said you are Indian. A person from Germany is German. A person from Italy is Italian. A person from France is French. A person from China is Chinese. So if you are Indian then you must be from India. So go back to India if you are not happy in Malaysia."
He then understood where I was coming from and quickly said that he is Malaysian, not Indian, but a Malaysian of Indian roots.
Okay, I replied, if you are Malaysian then why are you grumbling that there are not enough Indian representatives in the Selangor government. Can’t I, Raja Petra Kamarudin, a Malay, be your Indian representative?
“How can?” he said. “What if an Indian were to become the representative of the Malays? Can you accept that?”
“I can and already have,” I replied.
He looked very puzzled. He did not know what I meant. “I don’t understand,” he said.
“For 22 years we had an Indian as our Prime Minister, Tun Dr Mahathir Mohamad. Did you ever see me complain? Sure, I opposed Dr Mahathir. But I opposed him because of how he ran this country and not because he is Indian. In all those years that I wrote criticising Dr Mahathir I never once referred to him as Indian. I always addressed him as Malaysian Prime Minister Datuk Seri Dr Mahathir Mohamad. I never once raised his race as an issue.”
My Indian friend from PKR had nothing more to say. He said goodbye and walked off.
The Indians are too conscious of the fact that they are Indians. They want to be accorded equal treatment but refuse to also treat others as equals. They keep talking about Indian this and Indian that, never Malaysian this or Malaysian that.
I am actually quite tired of the antics of these Indian racists. There is nothing wrong in furthering the Indian cause. I am all for that and would gladly become a member of Hindraf if they would accept me. But I am not Indian. So Hindraf will not accept me. In England those in Hindraf will be sent to jail for this racial bar. In England Hindraf can’t refuse to accept me as a member just because I am not Indian.
Yes, in England Hindraf would be declared a racist organisation and their leaders would be dragged to court. Maybe I will file legal action against Hindraf in a British court just to prove my point. Hmm… I think I will contact my lawyer tomorrow and see if he can file legal action against Hindraf in a British court. That would teach them not to be too racist.
Doesn’t Hindraf see that it and Perkasa are both the same? They are just on opposite sides of the same coin.
I would love to get involved in Hindraf. I would love to join their cause. But if their cause is about Indians and by Indians only, then I am excluded from the Hindraf cause. Open your doors please, Hindraf. Invite non-Indians like me to support your cause. I am prepared to be the first non-Indian to join the ranks of Hindraf.
But before that can happen you must first not declare all non-Indians as the enemy. You are angry with Barisan Nasional. You are angry with Pakatan Rakyat. You are angry with Malays. You are angry with fellow Indians. You fight amongst yourselves. Which is the real Hindraf? There are five different Hindrafs. Will the real Hindraf please stand up!
The Hulu Selangor by-election on 25 April 2010 will be a good test of Hindraf’s sincerity. You refuse to support Barisan Nasional. You also refuse to support Pakatan Rakyat. Then who do you want as the government?
Okay, if Barisan Nasional and Pakatan Rakyat are both equally unsuitable then boycott both. Then form your own third front. And then contest the next general election as the third force. Contest all the 800 or so Parliament and State Assembly seats. Make it a three-corner fight. Let’s see how many seats you can win.
You will need at least 800 Indian candidates. Each candidate will need about RM100,000 to contest the general election. That would come to RM80 million. Even that is not enough. Barisan Nasional and Pakatan Rakyat would be spending a combined total of about RM2 billion, Barisan Nasional alone RM1.5 billion.
So how far can RM80 million take you? This is assuming you can raise RM80 million, although RM250 million would be more realistic. How many seats from those 800 can Hindraf win? If Hindraf depends on just Indian votes it will not win a single seat. There are no seats where the Indians make up more than 50% of the voters.
Hindraf will be totally wiped out and will not win a single seat if they depend on just Indian votes. They need Malay and Chinese votes as well. So Hindraf can’t just be about Indians, by Indians. Hindraf also needs the Malays and Chinese to support their cause.
Hindraf has to wake up. If they do not wish to work with Barisan Nasional or Pakatan Rakyat then they will have to go solo. And going solo means it is a dead end road. So Hindraf has to choose its ally. It can’t go to war with the entire world. It has to seek a friend somewhere and get this friend to support its cause.
I, for one, am prepared to support Hindraf’s cause. And I will send a message to Datuk Zaid Ibrahim, in the event he is chosen as the Hulu Selangor candidate, to also support Hindraf’s cause. In fact, he must also support the Orang Asli cause because I have Orang Asli blood running through my veins and the Orang Asli are worse off than the Indians.
Let the Hulu Selangor by-election be the day that Hindraf sends ‘their man’ to Parliament. And let this man be a Malaysian, not Malay, although he may be of Malay descent. Let Hindraf tell the 19% Indian voters in Hulu Selangor that they are not voting for a Malay but for a Malaysian who will ensure that their voice is heard in Parliament.
That is the only way forward for Hindraf. If not then Hindraf will flounder and eventually die. Hindraf just can’t make it without Malay and Chinese support. And 80% of the voters in Hulu Selangor are Malays, Chinese and Orang Asli. And if you don’t believe this then try and contest the Hulu Selangor by-election and see what happens to the independent Indian candidate from Hindraf. Maybe hilang deposit.
Thursday, March 18, 2010
Keadaan kesihatan Orang Asli menyedihkan
| dari malaysiakini.com | ||
|
Tekanan terhadap tanah dan kekurangan bantuan daripada kerajaan negeri serta sokongan telah membawa kepada meningkatkan kesukaran hidup mereka. Hari ini kira-kira 80 peratus daripada Orang Asli hidup di bawah garis kemiskinan rasmi. Lihatlah petunjuk kesihatan berikut: * Pada 1980-an jangka hayat ketika lahir dalam kalangan Orang Asli Semai ialah 35 tahun. (Untuk Malaysia Barat 68-72 tahun). * Orang Asli mempunyai insiden tuberculosis dua kali daripada purata kebangsaan antara 1951 hingga 1971. Menjelang 1995 kadar bagi kanak-kanak Orang Asli ialah tiga kali purata di negeri Perak. * Pada 1991 dan 1992, Orang Asli merupakan purata 48% daripada semua jangkitan malaria yang direkodkan di Malaysia Barat (kurang 1% daripada penduduk). Dalam beberapa tahun yang lalu mereka mempunyai purata lebih 70% daripada kes itu. * Kematian bagi Orang Asli ialah 1% setahun bagi tempoh 1984-87, dua kali lebih tinggi daripada purata Malaysia Barat (0.5%) * Kadar kematian bayi ialah 5.2%, lebih daripada tiga kali ganda purata Malaysia Barat (1.6%). * Dalam kalangan wanita Malaysia yang bersalin di rumah pada 1994, 42 meninggal; 60% daripadanya (25) merupakan Orang Asli. * Kajian 1995 menunjukkan wanita Orang Asli merupakan kumpulan orang dewasa yang paling kekurangan zat di Malaysia Barat, dengan 35% daripada mereka mengalami kekurangan protein dan tenaga. * Anemia meluas dalam kalangan wanita Orang Asli. Dalam satu kajian, wanita Orang Asli Temuan mempunyai purata paras haemoglobin 9.9 g/dl (gm/100ml) jauh lebih rendah daripada paras yang diterima iaitu 12-15 g/dl. * Kajian lepas mendapati 23% hingga 68% daripada kanak-kanak Orang Asli mengalami kekurangan berat badan, manakala 41% hingga 80% terencat dalam pertumbuhan mereka. * Ujian serological juga mendedahkan bahawa 82% daripada Orang Asli menunjukkan pendedahan terhadap penyakit yang berkait dengan virus dan denggi. * Pada 1994, penyakit kusta adalah 23 kali ganda menjadi wabak dalam kalangan Orang Asli berbanding penduduk umum. * Pada 1990, hanya 67 daripada 774 kampung Orang Asli (9%) mempunyai klinik perubatan. Di sebalik penemuan yang mengejutkan ini, komuniti Orang Asli gagal untuk menerima perhatian yang mereka perlukan. Hari ini, Orang Asli menjadi komuniti yang paling tidak sihat di Malaysia, satu gambaran status peminggiran mereka dalam masyarakat. Kekurangan zat makanan merupakan masalah serius dalam kalangan orang Asli, dan wanita Orang Asli merupakan kumpulan orang dewasa yang paling kekurangan zat makanan di Malaysia Barat. Ini adalah diakibatkan oleh kehilangan tanah pertanian dan tempat mencari makan, meningkatnya pencemaran sungai, diet yang tidak mencukupi; paras dan kekerapan mengalami jangkitan penyakit, jangkitan usus dan diskriminasi. Wanita Orang Asli mempunyai paras kekurangan folate dan zat besi yang tinggi, dibebani dengan masalah cacing dan malaria. Keadaan ini diburukkan lagi oleh kemerosotan khasiat pemakanan dalam kalangan kumpulan yang paling terjejas iaitu wanita yang mempunyai anak kecil dan kanak-kanak. Orang Asli selalu mencari makan dengan pelbagai sumber makanan malah apabila mereka menjadi 'petani' dan mereka menikmati kualiti makanan yang tinggi dengan pelbagai jenis yang menarik jika jarang-jarang dalam kuantiti yang banyak. Memandangkan sumber makanan ini semakin merosot mereka dipaksa untuk membeli makanan moden seperti gula, tepung, susu pekat manis, makanan dalam tin, dan minyak masak yang semuanya mengakibatkan pemakanan yang tidak sihat, tidak seimbang dan sukar untuk diperolehi. Kajian mendedahkan anemia merupakan penyebab ketara penyakit dalam kalangan wanita Orang Asli; dan ibu-ibu mengandung serta goiter (keadaan bengkak pada kelenjar tiroid) dalam kalangan kanak-kanak tidak melihat sebarang perubahan antara 1951 dan 1995. Kesihatan ibu-ibu mengandung merupakan perkara utama dalam kelangsungan hidup ibu-ibu mengandung dan bayi dan kesihatan yang amat penting kepada komuniti Orang Asli. Status pemakanan kanak-kanak Orang Asli dijelaskan sebagai buruk oleh pelbagai kajian. Pada 1987, didapati 54 peratus mengalami kekurangan berat badan dan 66 peratus terencat. Kajian lain mengesahkan bahawa kekurangan zat makanan yang meluas wujud dalam kalangan kanak-kanak Orang Asli; dan kekerapan terencat adalah daripada 44 peratus dalam kalangan bayi hingga 80 peratus dalam kalangan kanak-kanak berusia dua hingga enam tahun. Penyelidik telah merumuskan bahawa “status pemakanan kanak-kanak Orang Asli amat sangat berbahaya”. Disebabkan oleh kekurangan zat makanan dalam kalangan kanak-kanak yang amat serius ditambah dengan cacing usus dan masalah lain, kanak-kanak Orang Asli berdepan kecacatan yang teruk terhadap perkembangan fizikal, intelektual dan sosial mereka. Perangkaan kesihatan yang menyedihkan ini mendedahkan bahawa keadaan kesihatan yang menyedihkan serta kekurangan zat makanan bagi ibu-ibu mengandung dan kanak-kanak Orang Asli dalam kalangan komuniti Orang Asli perlu ditangani dengan segera. Malah Hospital Orang Asli di Gombak hanya melihat sedikit perubahan. Struktur bangunan kayu 'sementara' di Hospital Gombak yang dibina pada 1959 oleh pekerja Orang Asli masih menempatkan pesakit. Kakitangan hospital masih kekurangan kepakaran dalam pelbagai disiplin perubatan. Pendidikan kesihatan yang sempurna tidak ditangani oleh birokrasi perubatan pada masa ini untuk Orang Asli. Menurut Ketua Hospital Gombak, kesihatan Orang Asli tidak mendapat layanan yang baik oleh 'sikap kakitangan' di kemudahan perubatan itu. Di bawah undang-undang, semua aspek kehidupan mereka 'diuruskan' oleh Jabatan Hal Ehwal Orang Asli (JHEOA). Pendek kata mereka dinafikan hak dengan mempunyai sedikit ruang untuk menyuarakan hal ehwal dan kehidupan mereka sendiri. Komuniti Orang Asli mestilah terlibat dalam memutuskan keutamaan dan keperluan mereka memandangkan hanya mereka yang mengetahui masalah mereka dengan baik. Berhubung perkara ini, mobilisasi sokongan yang aktif dan penglibatan komuniti adalah menjadi asas kepada penambahbaikan kesihatan mereka.
Penulis adalah presiden Persatuan Pengguna Pulau Pinang.
Orang Asli berarak untuk KEADILAN hak mereka
Sunday, March 7, 2010
Isu tanah: Orang Asli terus 'ditipu'
|
 |
Disogok data lama
 |
 |
Tanah dirampas Seorang lagi pembentang kertas kerja, Prof Madya Dr Bahari Belaton berkata keadaan inilah yang memangsakan masyarakat Orang Asli kerana kerajaan negeri berkuasa merampas tanah Orang Asli sewenang-wenangnya kerana tiadak bukti pemilikan tanah berkenaan.
 |
Usir orang tak diingini
Beliau memberi contoh peruntukan dalam Seksyen 14 dan 15 yang memberi kuasa kepada ketua pengarah JHEOA dan polis untuk mengusir dan menghalang orang-orang yang tidak diingini dan berniat jahat daripada memasuki kawasan Orang Asli.
 |
 |
Konvesyen disanjung
Datuk Seri Shafie Apdal pada ucapannya semasa merasmikan penganjuran konvensyen itu semalam bagaimanapun menyanjung tinggi usaha menjayakan sidang berkenaan. Katanya, usaha untuk memberi pendedahan kepada golongan berkenaan mengenai dasar tanah dan perundangan itu adalah satu usaha yang lebih baik berbanding daripada membuat "rusuhan ataupun demonstrasi." |
Thursday, February 25, 2010
Isu tanah: 30 Orang Asli berdemo di Gombak
Wednesday, February 24, 2010
Isu tanah: 30 Orang Asli berdemo di Gombak
|
 |
|
